Zdjęcia z albumów rodzinnych stanowią świadectwo wielu historii – oglądamy zdjęcia rodzinne i rozmawiamy z osobami z rodziny w celu ustalenia własnej tożsamości. Jednak zawsze trzeba mieć na uwadze czynnik pamięci, który z jednej strony jest kształtowany właśnie przez zdjęcia i ludzi, a z drugiej strony oddziałuje na badanie w wieloraki sposób. Skonfrontowanie takiego eksperymentu ze znanymi koncepcjami fotografii stanowi ciekawe doświadczenie. Czy zrekonstruowanie swojej historii na podstawie oglądania zdjęć rodzinnych i rozmów z osobami z rodziny jest w ogóle możliwe?

Prace z cyklu składają się z elementów takich jak zdjęcia rodzinne i komentarze pochodzące z różnych źródeł. Co więcej, wykorzystanie ich skłania do refleksji o ogólnie rozpowszechnionych koncepcjach fotografii i o sposobach przekazu historii innych niż fotograficzne, czyli ustnym i pisemnym. Jest to więc refleksja zarówno o przemijalności, jak i nieprzemijalności tego, co materialne i niematerialne. W ten sposób osobiste zdjęcia i towarzyszące im teksty tworzą jednocześnie wyjątkowe i uniwersalne przesłanie – czy fotografia naprawdę pełni takie funkcje, jakie zawsze nam się wydawało?